ریکاوری سی ول آلمکس

کراتین

سطوح بالای کراتین در ماهیچه های شما برای ایجاد قدرت با شدت بالا و کوتاه مدت ضروری است و به آن نیاز دارید. افزایش ذخایر کراتین در عضلات شما به تولید این نیرو کمک می کند. همانطور که با هر تمرین قوی تر می شوید، عضلات شما به سرعت رشد می کنند تا بر مقاومت به تدریج افزایش یافته (تمرین با وزنه یا سرعت) غلبه کنند.

چرا مکمل کراتین بعد از تمرین؟ دو کلمه، تحویل و جذب. کراتین باید وارد جریان خون شود، جایی که بتواند به سلول های عضلانی در انتظار تحویل داده شود، پس از ورود به جریان خون، باید به طور فعال توسط سلول های عضلانی جذب شود. اما زمانی که بدن شما تمرینات شدیدی را پشت سر نگذاشته باشد، عضلات شما برای جذب کراتین آماده نیستند.

کراتین به شدت در وزنه برداری با شدت بالا استفاده می شود. هنگامی که ذخایر کراتین (فسفو کراتین) کاهش می یابد، بدن دست به کار می شود تا آن ها را در سریع ترین زمان ممکن دوباره پر کند. از آنجایی که جذب کراتین در سلول های عضلانی تا حدی توسط گیرنده های تخصصی انسولین تنظیم می شود. زمان ایده آل برای مصرف مکمل کراتین، پس از تمرین است.

بتا آلانین

اکثر مردم بتا آلانین را در قبل از تمرین خود مصرف می کنند زیرا “آنها می توانند احساس کنند که کار می کند”. اما اثر “سوزن و سوزن” که پارستزی نامیده می شود، هیچ ارتباطی با بهبود تمرین شما ندارد.

یک سوء تفاهم رایج در مورد نحوه عملکرد بتا آلانین وجود دارد. بدن برای ساخت کارنوزین به بتا آلانین نیاز دارد. بتا آلانین با ال هیستیدین جفت می شود و کارنوزین را تشکیل می دهد. با استفاده مداوم از بتا آلانین، بدن سطوح کارنوزین را افزایش می دهد. از آنجایی که مقدار زیادی هیستیدین در بدن وجود دارد، افزودن بتا آلانین تولید کارنوزین را افزایش می دهد.

پس از ایجاد سطوح، اثرات عملکرد شروع به رخ دادن می کنند. بهتر از همه، حتی اگر مصرف مکمل بتا آلانین متوقف شود، ممکن است تا دو هفته طول بکشد تا سطح کارنوزین کاهش یابد.

علاوه بر این، با افزایش غلظت کارنوزین درون عضلانی، بتا آلانین به عنوان پیش ساز تولید نیتریک اکسید (NO) عمل می کند و برای کاهش اسیدی شدن داخل عضلانی ایجاد شده توسط ورزش شدید و تمرینات سنگین عمل می کند.

به عبارت ساده، این بدان معنی است که بتا آلانین به بافر کردن سطح pH در عضلات شما کمک می کند و از اسیدیته ای که در طول ورزش رخ می دهد جلوگیری می کند. کاهش در تعادل pH یا افزایش اسیدیته عضلانی منجر به سوختگی عضلانی می شود که اغلب از افزایش آن جلوگیری می کند. بتا آلانین محرکی را برای پیشبرد این امر فراهم می کند.

ال کارنیتین ال تارترات: نیروگاه ریکاوری پس از تمرین

ال کارنیتین ال تارترات (LCLT) در طول تمرینات شدید به عنوان نوعی “سپر” برای عضلات شما  عمل می کند. از بافت عضلانی شما در برابر آسیب هایی که معمولاً هنگام تمرین رخ می دهد محافظت می کند. مطالعات نشان داده اند که آسیب بافت ماهیچه ای پس از تمرین تا 40 درصد کاهش می یابد.

جالب‌تر از همه، نشان داده است که نه تنها از عضله، بلکه از گیرنده‌های هورمونی روی سلول‌های عضلانی محافظت می‌کند. نشان داده شده است که مکمل ال کارنیتین ال تارترات باعث افزایش سطح گیرنده آندروژن در بیوپسی عضلانی می شود. ال کارنیتین ال تارترات به عضلات شما امکان می دهد در پاسخ به تمرین سریعتر ریکاوری کرده و سریعتر رشد کنند.

ال کارنیتین با افزایش اتکای بدن به چربی برای انرژی، عملکرد را افزایش می دهد. این کاهش گلیکوژن عضلانی را کاهش می دهد. با کاهش تجمع اسید لاکتیک بافت عضلانی، ورزشکاران عملکردی که از ال کارنیتین استفاده می کنند می توانند مدت زمان فعالیت عضلانی را قبل از خستگی افزایش دهند.

ال کارنیتین برای انتقال چربی های با زنجیره بلند به داخل سلول برای تولید انرژی ضروری است. ال کارنیتین به ذخایر چربی شما نفوذ می کند و ممکن است برای سوزاندن آن به عنوان سوخت حمایت کند و در نتیجه باعث افزایش انرژی می شود.

بدون ال کارنیتین، این چربی ها برای انرژی سوزانده نمی شوند و در عوض به چربی های ذخیره شده بدن منتقل می شوند.

تائورین

تائورین یک آمینو اسید درون سلولی فراوان در ماهیچه های اسکلتی است و مشابه کراتین، تائورین آب را در سلول های ماهیچه ای می کشد و به عنوان حجم دهنده سلول عمل می کند.

این کار به نوبه خود باعث جذب مواد مغذی اضافی برای ریکاوری و رشد، افزایش حجم سلولی و افزایش پری عضلات می شود. و مانند کراتین، تائورین در پروتئین وی وجود ندارد، در حالی که سایر اسیدهای آمینه ضروری و غیر ضروری وجود دارند.

با ورزش شدید، غلظت الکترولیت ها در داخل و خارج سلول تغییر می کند. تائورین آب و املاح معدنی خون را تنظیم می کند. حرکت پتاسیم، منیزیم و سدیم را در غشاهای سلولی حفظ می کند و تعادل یونی بین سلول ها را تنظیم می کند. به دلیل توانایی آن در تنظیم الکترولیت ها، ممکن است در جلوگیری از گرفتگی عضلات نقش داشته باشد.

تائورین همچنین در انقباض عضلانی نقش دارد، زیرا نشان داده شده است که سرعت انباشته شدن Ca2+ در شبکه سارکوپلاسمی را در فیبرهای عضلانی نوع اول و دوم افزایش می دهد. بنابراین، با افزایش جذب و آزادسازی یون‌های کلسیم، توانایی ماهیچه‌ها برای تولید نیرو را افزایش می‌دهد. انقباض عضلانی منجر به افزایش نیتریک اکسید سنتاز و/یا اکسید نیتریک (NO) می شود.

نشان داده شده است که افزایش NO باعث افزایش جذب گلوکز در عضلات اسکلتی می شود که ممکن است شدت ورزش و ریکاوری بعد از ورزش را افزایش دهد. تائورین در تولید اکسید نیتریک (بدون گاز موجود در حین انقباض عضلانی و گشاد شدن عروق خونی) نقش دارد و بنابراین ممکن است جلسه تمرین را بهبود بخشد و منجر به تمرین سخت‌ تر شود.

مطالعه ای که در FASEB منتشر شده است چندین فواید مرتبط با ورزش ال تائورین را نشان می دهد. به طور ویژه، محدودیت شدید تحرک عضله اسکلتی از کمبود تائورین را کاهش داد، در حالی که مکمل عملکردهای اسکلتی را بهبود بخشید و یک اثر انرژی بخش ارائه داد.

طریقه مصرف ریکاوری سی ول آلمکس